Welkom!

Lieve lezers,

... Hier loop ik even vast. Weet ik veel hoe ik moet beginnen. Mijn leven is zo zwaar. Zucht. However, welkom op onze blog. Wij zijn Eline en Sofie. Dat staat ook al in dat vakje aan de zijkant, maar toch. Op dit moment begeven we ons in Melbourne (dat ligt Australië, voor zij die onder een steen leven). Vandaag, maandag, zijn we begonnen aan onze laatste twee weken als au-pair. Jeej! Of nouja, jeej, de reis die we gaan maken gaat heel leuk worden en het is best fijn om weer kind vrij te zijn. Aan de andere kant, ik wil helemaal niet weg uit Melbourne! Melbourne is geweldig. En die onwijs vervelende en irritante kinderen ga ik toch stiekem ook wel een klein beetje missen. Een klein beetje. Niet al te veel natuurlijk.

Nee, we zijn geen blije huppelende beste vriendinnetjes die hier hand in hand met een roze trolley met bloemetjes in Australië zijn aangekomen. Bang om de grote stap alleen te zetten en daarom maar samen gegaan. Nee, we hebben elkaar heel gezellig via Facebook leren kennen. Ja oude mensen. Tegenwoordig ontmoet men geen mensen meer via het advertentiebord in de supermarkt, of gewoon op straat. Tegenwoordig ontmoet men elkaar op het internet. Het internet heeft een Facebookpagina speciaal voor (enzame en trieste) au-pairs in Melbourne. Hierop kan iedereen zonder vrienden een berichtje plaatsen met een roep om aandacht. Ideaal! We zijn hier beide halfjanuari aangekomen, en voelde ons beide nogal triest, zo zonder vrienden. Want vrienden. Tsja. Hoe maak je die ook alweer? Vreemde meisjes aanspreken op straat. Ieeeeeee, eng. Desalniettemin, omdat het mij toch wel leuk leek om een nieuwe vriend aan mijn collectie toe te voegen, besloot ik een paar dagen na mijn aankomst hier om een berichtje op de facebookpagina te zetten. Eline reageerde, en we spraken af. En zo geschiede. Op een mooie zaterdag toen het hier nog zonnig was, was het tijd voor onze eerste blind-date. Spannund! Ik herkende Eline in eerste instantie niet omdat ze in het echt heel anders uitzag dan op facebook. Eline's eerste indruk van mij kwam neer op een arrogante brutale kakker met een veel te dure Ray-Ban zonnebril. Top ervaring, dat blind-daten! Echter, toen bleek dat mijn Ray-Ban nep was, en Eline ondanks haar andere uiterlijk toch best aardig was werd het allemaal toch nog heel gezellig. De middagdate werd uitgerekt naar een uitgaansfeestje en een logeerpartijtje, en sindsdien brengen we eigenlijk elk weekend samen door. Happy end!

Aangezien ons leven hier heel gezellig, bruisend en avontuurlijk is (ha-ha) leek het ons leuk om op deze blog de buitenwereld te verblijden met onze avonturen in Australië. En mijn vader zeurt elke week dat ik vaker op mijn reis blog moet schrijven. Dus, bij deze; poging twee tot het bijhouden van een blog.

Lieve pappie, deze keer ga ik het écht doen!

Liefs, Sofie