woensdag 13 juni 2012

Mobile Update

Nou, poging 2098123578496 om een blog te schrijven. Aangezien Sofie (dat meisje die altijd die grappige, leuke, spontane blogs schrijft) al een paar weken/maanden zeurt dat ik ook eens wat aan onze blog moet gaan doen, en drijgt anders de naam van onze blog te veranderen en mijn naam weg te halen, hier maar weer eens een poging voor een blog.

Aangezien ik niet goed ben in stukjes schrijven, hier wat foto's die ik met mijn mobiel heb gemaakt van afgelopen week.











1. We zitten inmiddels alweer bijna twee weken in ons nieuwe apartement, wat hartstikke goed bevalt! Het enige nadeel is dat we geen verwarming hebben en het nu hartje winter in Melbourne is, dus kwam Sofie met het briljante idee om de oven als verwarming te gebruiken haha.

2. Mijn zelfgemaakte eerste chocolademelk! We werken sinds kort beide in een chique restaurant, wat best wel eng is omdat we totaal geen verstand hebben welke wijn goed bij welk gerecht gaat etc maar gelukkig zijn de collega's heel aardig en leggen ze ons alles uit. Laatst hebben we een proeverij gehad van gerechten van de menukaart, en een paar dagen geleden een wijnproeverij + uitleg over de koffieautomaat! Wie had gedacht dat ik zowaar nog is wat zou leren hier..

3. Vandaag een heerlijke dag gehad. Na eerst veels te veel geld uit te hebben gegeven aan kleding, heb ik daarna heerlijk in deel II van de triologie 'Fifty Shades of Grey' gelezen bij de Starbucks (aanrader!)

4. Een heerlijke foute spiegelfoto met mijn nieuwe lichtblauwe blazer en mijn nieuwe zwarte taillebroekje! Het broekje heeft een strik die helaas op de foto niet zo goed te zien is.

5. De lekkere lunch die we samen gister hebben gegeten in een leuk caféetje vlak bij ons om de hoek.

6. Jaaaaaaaa ik maak Sofie al maanden gek over dat ik dit geweldige recept wil koken en ein-de-lijk is het er maandag van gekomen en heb ik voor het eerst in 5 maanden dit weer eens gegeten. Het is super lekker en super simpel, hier het recept:

Ingredienten voor 4 mensen:
  • 400 gram kipfilet
  • 1 rode ui
  • 1 potje rode pesto
  • 1 groot bakje crème fraîche (dus niet die kleine van 125 ml)
  • 1 pot geroosterde rode paprika's (tenzij het een smalle pot is, dan twee potten)
  • 400 gram pasta
Bereiding:
  • Ovenschaal licht invetten met olijfolie
  • Geroosterde paprika's schoonmaken (opensnijden, pitjes eruit en zwarte dingen er af schrapen) en op de bodem van de ovenschaal leggen
  • Kipfilet in kleine stukje snijden en op de paprika leggen
  • Lekker peper en zout over de kipfilet strooien
  • Oven voorverwarmen op 200 graden
  • Rode ui pellen, in ringen snijden en over de kipfilet leggen
  • In een bakje het hele bakje crème fraîche met het hele potje rode pesto mengen en over de kipfilet smeren
  • Ovenschaal 45 minuten in de oven doen
  • Pasta gaar koken

7. Achter deze foto zit in iets langer verhaal. Sofie en ik hebben beide vandaag nieuwe hardloopschoenen en hardloopkleren gekocht want....... ik heb me opgegeven voor de Melbourne Marathon! Dat houdt in dat ik op 14 oktober tien kilometer hard ga lopen! Gelukkig heb ik nog even om te trainen, want ik kan nu net met moeite 5km lopen.. Maar ik kon geen betere motivatie bedenken om in dit barre weer te gaan hardlopen, dan me op te geven voor een marathon! Ik ben al een paar maand bezig met hardlopen (lees: 3 weken heel fanatiek en dan weer een maand niet) en Sofie had mij belooft dat als we hier nog een jaar gingen beloven, zij ook hardloopschoenen zou kopen en vandaag was eindelijk dat moment! We hebben net beide hardgelopen en geloof het of niet: het was leuk!

8. Dit is misschien een verklaring waarom hardlopen zo leuk is. Geloof me, hardlopen langs het strand en dit als uitzicht maakt het een stuk makkelijker vol te houden!


Helaas kan ik de wedstrijd Nederland - Duitsland niet zien, maar ik zal duimen in mijn slaap!
Liefs Eline

dinsdag 5 juni 2012

Verhuizen!

Mijn vorige verhaal eindigde ik met laten we hopen dat ik jullie in de volgende update kan vertellen dat we het perfecte appartement gevonden (en gekregen) hebben!’. Goed nieuws: dat is zo!
Afgelopen zaterdag zijn we na onze eerste werkdag naar mijn oude huis geracet om de laatste dingen in te pakken. Het plan was om al onze 24244938 koffers, tassen en dozen + een bed in de tram te proppen (zo’n goed plan!), maar toen kwam onze nieuwe huisgenoot gelukkig met het aanbod om ons met de auto op te halen. Onze reddende engel.
Nadat alle troep in onze nieuwe slaapkamer gepleurd was, zijn we als een gek naar de Ikea gegaan. Die sloot bijna, en ik moest twee uur later alweer bij mijn oppasbaantje aan de andere kant van de stad zijn. HAAST. Maar, alle benodigdheden, allemaal wit of roze, hoe typisch, zijn binnen de tijd bij elkaar gesprokkeld en afgerekend (dag spaargeld!). Tijd voor mij om door te gaan naar mijn oppasbaantje. Tijd voor Eline en Josh (onze huisgenoot) om alles uit te pakken en in elkaar te zetten. Een perfecte taakverdeling, als je het mij vraagt.

Ons nieuwe huis is een beetje oud, koud en heeft geen vaatwasser (ik ben een verwend en lui meisje), maar buiten dat hebben we het helemaal prima voor elkaar. We worden warm gehouden door een openhaard. We zitten 200 meter van het strand, 100 meter van de dichtstbijzijnde uitgaansstraat en 50 meter van de tramhalte vandaan. Verder is onze slaapkamer heerlijk groot en onze huisgenoot een schatje. Hij had eerst de grote slaapkamer, maar bood bij de eerste ontmoeting al aan om met ons van kamer te ruilen. Ideaal!
Het baantje dat we hebben is leuk en heel gezellig, en baantje nummer twee is in zicht! Bij baan 1 draaien we ongeveer vier dagen per week een shift van 10 tot 5, en bij baan 2 kunnen we shifts draaien van 6 tot 10. Ideaal te combineren dus. Baantje 1 is in een gezellig café, baantje 2 zou zijn in een restaurant/(wijn)proeverij. Een nieuw concept, en ze openen dit weekend pas, dus we hebben de komende dagen een paar introductiedingen. Baal stiekem wel een beetje dat ik de wijnproeverij moet missen omdat ik al ingeroosterd sta bij baantje nummer 1, gehe.

Om dit hele verhaal even kort voor jullie samen te vatten: het gaat goed met me. Heel goed! En het plan om langer in Australië te blijven gaat definitief door! Heel erg fijn en leuk en ik ben echt heel gelukkig en blij. Van de andere kant is het idee dat ik al mijn vrienden en familie nog minstens 10 maanden langer moet missen af en toe ook wel een beetje moeilijk. Maar dat hoort er nou eenmaal bij. Helaas.
Liefs, Sofie