Verhuizen!

Mijn vorige verhaal eindigde ik met ‘laten we hopen dat ik jullie in de volgende update kan vertellen dat we het perfecte appartement gevonden (en gekregen) hebben!’. Goed nieuws: dat is zo!

Afgelopen zaterdag zijn we na onze eerste werkdag naar mijn oude huis geracet om de laatste dingen in te pakken. Het plan was om al onze 24244938 koffers, tassen en dozen + een bed in de tram te proppen (zo’n goed plan!), maar toen kwam onze nieuwe huisgenoot gelukkig met het aanbod om ons met de auto op te halen. Onze reddende engel.

Nadat alle troep in onze nieuwe slaapkamer gepleurd was, zijn we als een gek naar de Ikea gegaan. Die sloot bijna, en ik moest twee uur later alweer bij mijn oppasbaantje aan de andere kant van de stad zijn. HAAST. Maar, alle benodigdheden, allemaal wit of roze, hoe typisch, zijn binnen de tijd bij elkaar gesprokkeld en afgerekend (dag spaargeld!). Tijd voor mij om door te gaan naar mijn oppasbaantje. Tijd voor Eline en Josh (onze huisgenoot) om alles uit te pakken en in elkaar te zetten. Een perfecte taakverdeling, als je het mij vraagt.

Ons nieuwe huis is een beetje oud, koud en heeft geen vaatwasser (ik ben een verwend en lui meisje), maar buiten dat hebben we het helemaal prima voor elkaar. We worden warm gehouden door een openhaard. We zitten 200 meter van het strand, 100 meter van de dichtstbijzijnde uitgaansstraat en 50 meter van de tramhalte vandaan. Verder is onze slaapkamer heerlijk groot en onze huisgenoot een schatje. Hij had eerst de grote slaapkamer, maar bood bij de eerste ontmoeting al aan om met ons van kamer te ruilen. Ideaal!

Het baantje dat we hebben is leuk en heel gezellig, en baantje nummer twee is in zicht! Bij baan 1 draaien we ongeveer vier dagen per week een shift van 10 tot 5, en bij baan 2 kunnen we shifts draaien van 6 tot 10. Ideaal te combineren dus. Baantje 1 is in een gezellig café, baantje 2 zou zijn in een restaurant/(wijn)proeverij. Een nieuw concept, en ze openen dit weekend pas, dus we hebben de komende dagen een paar introductiedingen. Baal stiekem wel een beetje dat ik de wijnproeverij moet missen omdat ik al ingeroosterd sta bij baantje nummer 1, gehe.

Om dit hele verhaal even kort voor jullie samen te vatten: het gaat goed met me. Heel goed! En het plan om langer in Australië te blijven gaat definitief door! Heel erg fijn en leuk en ik ben echt heel gelukkig en blij. Van de andere kant is het idee dat ik al mijn vrienden en familie nog minstens 10 maanden langer moet missen af en toe ook wel een beetje moeilijk. Maar dat hoort er nou eenmaal bij. Helaas.

Liefs, Sofie